Sezona ne umutla başlamıştık..
Şimdi ne umudumuz kaldı, ne de hevesimiz..
Gelenin gidenin vurduğu Konyaspor'a ne yazık ki yazık oluyor.
Yanlış transfer politikalarının sonucu tüm şehir kahrolmuş durumda.
Pandami öncesine gitmeye gerek yok.
O günleri herkes biliyor zaten.
Gelelim son iki haftaya..
Gençlerbiliği karşısında göze hoş gelen bir futbol olmasına rağmen, puan hanesine sıfır yazıldıktan sonra istediğin kadar iyi oyna.
İyi oynayana değil, gol atıp kazanan takım puan hanesini dolduruyor.
Parası da cabası zaten.
Başımıza ne geldiyse geldi. Bir türlü kurtulamıyoruz o cendereden.
Ha bugün oldu, bu sefer oldu derken, son dakikalarda gelen goller, hayallerimizi alıp götürüyor.
Gençlerbirliği karşısında Levan Shengelia'nın yüzde bir milyonluk gol şansını dağlara taşlara vurması ve ardından 83. dakikada gelen golle sahadan boynu bükük ayrılmak, Konya'nın kaderi mi?
Ve Sivas maçı.
Geriye düşmesine rağmen, ilk yarıda bulduğu 2 golle öne geçen, geldiği günden buyana Konyaspor'u yakmaktan başka bir işe yaramayan Bajıc'in, yine beceriksizliği ile sonuçlanan pozisyonun ardından 90. dakikada gelen gole teslim olmak, nasıl bir kaderdir?
Sivasspor'un bu sezon attığı 50 golün, 38'ini atan 5 futbolcunun olmamasına rağmen 3 puan alamamak.
Bu işte yani bugünkü duruma gelinmesinde başta Aykut Kocaman'ın, "denge-ekonomi" Hilmi Kulluk ve yönetiminin de "hoca istemiyor" demelerinin vebali var.
Sürekli yazdık, bu takıma golcü lazım diye. Ama defansa adam almak nasıl bir basiretsizliktir anlamak mümkün değil.
Bir de rakiplere bakalım. Örneğin Antalya Kasımpaşa..
Altımızda olsa da Kayserispor bile bizden daha iyi.. Çünkü maç kazanarak moral motivasyon depoluyor.
Diğerleri mi?
Aldılar başlarını gidiyorlar, oldukça da rahatladılar.
Nasıl rahat olmasınlar ki?
Konyaspor onların ekmeğine ballı kaymağı sürüyor zaten..!
Kalan 6 hafta da hesaplar kitaplar yapılmaya devam edecek elbette.
Görünen köy kılavuz istemiyor ancak, 2 sezondur yaşanan sıkıntılar bu sene inşallah gerçek olmaz..