İncinmişler!

Gö(z)lerine nişadır sürülmüş gibi, avazları çıktığınca bağırdılar!
Hem de sülalece...
Gazeteleriyle, televizyonlarıyla, borazanlarıyla…
Hayırdır, ne oldu?
Eksiklermiş! 
Dolayısıyla da incinmişler!
Allah gözünüzü doyursun…
14 artı 1’siniz!
Bir düdüklü, iki bayraklı yetmezmiş gibi bir de yancı ile sahada 14 artı 1’siniz!
Hayatında kırmızı kart ile tanışmamış İsmail Kartal’ı kırmızıyla tanıştıran ismi Ali, soy ismi Saygın! olan yardımcı hakem, bu haksız ve merhametsiz tavrıyla kimin ekmeğine yağ sürdü?
Sahiden kime kıyakçılık yaptı?
Galatasaray eksikmiş! 
Hadi lan oradan!
Bu nasıl eksiklikse…
Eksik olan bir taraf varsa, o da Konyaspor…
Yangın çıkaracak ne televizyonu var, ne gazetesi var, ne de borazanı…
Bir kamyon dolusu  İrlandalısı da cabası!
Şunu söylemeye çalışıyorum; Konyaspor, Beşiktaş ve Fenerbahçe’den sonra Arda Kardeşler’e ve yancısı Ali Saygın Ögel’e rağmen, 14 artı 1’li Galatasaray’ı da geçmeyi başardı.
xxx
Oyuna gelince…
Beşiktaş ve Fenerbahçe’yi yenmenin getirdiği bir rahatlıkla çıktı Galatasaray maçına Konyaspor…
Hem de eksiklerine rağmen…
Daha güvenli, daha kendilerinden emin, daha özgür ve daha tehditkar bir duruşları vardı bizimkilerin…
Galatasaraylılar da her zamanki, ukalaca “Konyaspor’u bir şekilde hallederiz”, tavırlarından geri durmayınca, yani kazanma adına ofansif bir duruş sergileyince aksiyonu ve pozisyonu bol bir maç izlemiş olduk…
Şunun altını çizmekte yarar var; skoru daha da artırabilirdi bizimkiler…
Final paslarına ya da final vuruşlarına daha konsantre olabilselerdi…
İki gol atmasına rağmen Erdon Daci başta olmak üzere…
Oyuna sonradan girip klas bir gole imza atan Kravest,  takım için ne kadar önemli bir oyuncu olduğunu da hatırlattı bizlere…
Attığı gol sayısının ve atış şeklinin izahı bu.
xxx
Burada Erdon Daci’ye de bir paragraf açmak lazım…
Genç, diri ve çok koşan bir yapısı ile zor günlerin oyuncusu olduğunu gösterdi bir kez daha…
Attığı iki golden bağımsız olarak şunu söyleyebilirim Erdon Daci ile ilgili; kat etmesi gereken bir hayli yolu, tamamlaması gereken eksikleri var…
Ama, futbolcu…
Çok çalışması halinde, kendisinin de ifade ettiği gibi “Avrupa hayali” gerçeğe dönüşebilir…
Bunun için de her şey kendi elinde…
Hayalini gerçekleştirebilir mi?
Neden olmasın?
xxx
Konyasporlu oyuncuların Galatasaray maçında birlikte düşünüp birlikte hareket edebilme duruşlarının yanında,  kabullenmeme güdüleri de maçın kazanılmasında önemli bir rol oynadı…
Haksızlığa itiraz işe yaradı…
Her oyuncunun, her arkadaşına yardımcı olma gayreti, maçı kazanmaya yönelik iştahlarının özeti gibiydi…
Hem sahadakiler, hem de kulübedekiler iştahlılardı…
Eğri oturup doğru konuşmak gerekirse, kusursuza yakın bir mücadele örneği ve tehditkar bir oyun sundu Konyaspor…
Nazarlıklar da yok değildi, bu güzel oyunda…
Ne futbol aklı, ne de ayakları bir türlü istenilen gibi değil…
Kimin mi?
Rencide olmasın diye isim vermiyorum…
Siz tahmin edin!
xxx
Ve bir hakkı da teslim edelim…
İsmail Kartal’a…
Haftalardır ideal kadrosundan yoksunken, ligin şampiyonluk adaylarından Galatasaray’a karşı, ezilen değil, ezen bir futbol anlayışını sahaya yansıttığı için.
xxx
Ve yönetim…
Gülmeyi, sevinmeyi, birbirlerine sarılıp, sevinç göz yaşları dökmeyi analarının ak sütü gibi hak ettiler…
Hilmi Kulluk ve Ekrem Coşkun başta olmak üzere, tüm yönetim, biliyorum ki, iyi iş çıkarmanın derdindeler…
Hem maddi hem de manevi…
İşleri kolay mı?
Hiç değil…
Allah yardımcıları olsun…
Ne diyebilirim ki başka?