Göreceğiz kim ligden düşecekmiş

Bu durumlara düşmeyi hiç hak etmedik aslında.
Son iki yılda yaşanan onca başarının ardından düşme adayı takımlarla mücadele etmek kanımıza dokunuyor.
Her hafta final niteliğinde maçlara çıkmak artık tüketiyor bizleri.
Sanırım sezon sonuna kadar da bu durum devam edecek.
Son olarak Antalya deplasmanından puanla döndük.
1 puan yeterli mi, değil mi tartışmaları içindeyiz.
Osmanlıspor maçında da aynı şeyler konuşulmuştu.
İlerisini göremediğimiz için, ‘yeterli mi, değil mi?’ bunu yaşayıp göreceğiz.
İç sahada kalan 2 maç ile birlikte deplasmandaki Karabükspor maçlarını kazanmamız halinde bu beraberliklerin çok yararlı olacağı kesin gözüküyor.
Ama evdeki hesabın çarşıya uyması için bu dediğim 3 maç mutlak kayıpsız geçilmeli.
Gelelim Antalya maçının analizine..
Takım Osmanlı maçından daha farklıydı.
Yine yenilmemek ön planda tutuldu ama biraz daha cüretkar gidebildik rakip kaleye.
Hem pozisyon sayımız, hem topa sahip olma oranımız Antalya’dan çok üstündü.
Mehdi’nin son vuruşlarındaki hatalı tercihleri ve çok kötü şutları, Ömer Ali’nin net penaltısının verilmemesi, Jahovic’in attığı golün Skubic’in eline çarpan top nedeniyle geçerli sayılmaması, Fofana’nın formsuzluğu, Konyaspor galibiyetine engel olan unsurlar olarak öne çıktı.
Eto’o’ya küfür etmek için gelen binlerce Antalyalı sahada gezinen takımlarını ayağa kaldırmak yerine Eto’o ve Konyaspor’u bozmak için mücadele ederken, atacağımız golle tribündekilere kapak yapma fırsatını değerlendiremedik.
Ligin son etabına girdiğimiz bu haftalarda kazanmamız halinde çok büyük bir avantaj yakalayacaktık.
Ama kaybetmek bizi yeni bir kaosun içine çekebilirdi.
Aslında son 4 maçta güzel bir seri yakalandı.
Gol yemediğimiz 4 maç sonunda 8 puanı hanemize yazarak yarışın içinde kaldık.
Artık kalan 5 maça göre değil haftalık değerlendirme yapmanın daha doğru olacağını düşünüyorum.
Bu hafta sonu iç sahada oynayacağımız Kasımpaşa maçını kazanırsak, rakiplerinde çok zorlu maçlarını hesaba katarak 2 basamak daha yukarıya çıkma fırsatı yakalayabilir, daha yukarıdaki takımlarla da farkı 2-3 puan seviyelerine çekebiliriz.
Tıpkı Kayserispor ve Sivasspor maçlarında olduğu gibi birlikteliği tüm şehir olarak gösterelim.
Pazar günü maçın saat 16’da başlayacak olmasının da avantajını kullanarak tribünleri bu kez dolduralım ve takıma olan inancı gösterelim.
İmkanlar ölçüsünde her deplasmana gidiyoruz.
Konyaspor taraftarının farkını diğer Anadolu şehirlerinin taraftarlarını görünce daha iyi anlıyoruz.
İşte son Antalya maçında da buna şahit olduk.
Takımlarına olan bağlılıklarından çok Konya nefretinden stadyuma gelen binlerce Antalyalının tribündeki halleri görülmeye değerdi.
Eee kolay değil tabi, Konyaspor’a karşı kaç sezondur hiçbir üstünlüğü olmayan, Avrupa biletini bize kaptıran, bir de taparcasına sevdikleri Eto’o’nun Konyaspor’u tercih etmesiyle deliye dönen Antalyaspor taraftarının sezon sonunda hangi konumda olacağını çok merak ediyorum.
Maçın ardından hiç bunları düşünmeden ‘Konya kümeye’ diye bağıran Antalyalılar ile sezon sonu görüşeceğiz.
Ama bizim için önemli olan öncelikli olarak Kasımpaşa maçını kazanıp rakiplerinin alacağı sonuçları beklemek.
İnşallah 30.hafta sonunda çok daha umutlu olacağız.
O zaman Pazar günü stadyumda buluşmak üzere diyelim.