Şunu baştan söylemekte fayda var..
Bu sezonun başında şu ana kadar elde edilen başarıyı kimse beklemiyordu.
Büyütülmüş takımların fevkalade kötü olmaları, Trabzonspor'un yılların beklentisi ile bir hava yakalaması ve 3-4 sezondur son haftalarda kurtulan Konyaspor'un başta İlhan Palut ve futbolcuların büyük özverisi ile elde edilen başarı ile Şampiyonlar Ligi olmasa da Avrupa Kupalarında boy gösterecek olan bir Konyaspor var.
Bir başarı var mı?
Hem de 100. kuruluş yılında..
Yok desek Allah çarpar..
Ama daha büyük bir başarı elde edilebilir miydi?
Elbette..
"Transfer yapmak elzem değil" diyen bir başkan yerine, altın tepside sunulmuş ikramı gören bir başka başkan veya bir başka Fatih Özgökçen olsaydı, sanıyorum ki daha farklı senaryolar konuşuyor olabilirdik..
Ama olmadı..
Bir daha böyle bir şans kapıyı çalar mı?
Ömrümüz olursa bekleyip göreceğiz.
Tekrar aynı şeyleri yazıp çizmenin bir anlamı yok.
Eleştiriyi görmezden gelip, adeta küsen biri olunca, mevcutla yetinmek zorunda kaldık.
Bizler hancı olarak bekleyip, gelen yolcuları bugüne kadar olduğu gibi uğurlamaya devam edeceğiz.
Bir başarı var mı diye sorduk üç beş satır yukarıda..
Tüm olumsuzluklara rağmen, elde edilen bir başarı var.
Başta futbolcular, teknik heyet başta olmak üzere, emeği geçenlere teşekkür etmek boynumuzun borcu.
*******
Konyaspor'da son haftalarda bir sıkıntı var.
Sıkıntı illa ki maddiyat değil.
Kadro zenginliği olmadığı için sürekli oynamak zorunda olan çok sayıdaki futbolcu, maalesef hem fiziki hem de mental olarak çok yoruldular.
Buna çare bulmak İlhan Palut'un görevi idi ancak o da çok yorulmuş demek ki..!
Özellikle Fenerbahçe maçıyla başlayan ve öne de geçse ikinci yarılarda kayıplar yaşayan bir Konyaspor izliyoruz..!
Örneğin Ç. Rize maçı.
Öne geçtiğin karşılaşmada hakem hatası da olsa ikinci yarıda yediği gollerle mağlup olduk.
Malatya maçı..
Yine öne geçtin hem de iki farklı ve rakip 10 kişi.
Yine ikinci sendromu ve bir 10 dakika daha olsa belki beraberlik belki de mağlubiyet bile gelebilirdi.
Ve son Karagümrük maçı..
Yine öne geçtin ve ikinci yarının son bölümlerinde 3 dakika içinde yediği gollerle kendi sahasında ikincilik şansını adeta yeşil çimlere gömdük.
Matematiksel hesaplara bakarsak hala bir şans var.
Ama görünen köy de kılavuz istemiyor maalesef..
Şimdi 3. mü 4. mü olacağız o da belli değil.
Allahtan ilk 4 içerisinde olacağımız kesin.
Avrupa'ya gideceğimiz garanti şükürler olsun.
İlhan hoca Karagümrük maçında yine yanlış değişiklikler yaptı. Diğer son bir kaç karşılaşmada olduğu gibi.
Sosyal medya yine hareketli malum..
Ama yapacak bir şey yok.
Eldeki kumaşla anca bu takım çıkıyor..
Yani malzeme bu kadar.
*****
Karagümrük'ün hocası Volkan Demirel ile Caner Erkin'in atılan gollerden sonraki sevinçlerini görünce, kendilerinden çok Fenerbahçe'yi rahatlatmak için sahada oldukları bir gerçekti.
Hak vermiyor değilim.
Birisi yıllarca kalesini korudu, bir diğeri de sol kanattan ortalar yaptı.
Biz ise, böyle bir sezonda "taraftar kıtlığı" yaşayarak sezonu tamamladık neredeyse..
Neden yazıya "kaldıramadık" diye başlık attım..
Ne futbolcular ne de İlhan Palut haftalardır devam ettirdikleri ikinciliği ve de yönetim, altın tepsi de sunulan ikramı görmemezlikten geldikleri için..
Kalan 3 haftada neler olur artık bir kıymeti yok.
Kazanılan her maçta kasaya girecek olan bir para var.
3.'lük olursa, bir de apolet...