Reklam
  • Reklam
Gül be çocuk!..!
Reklam
BİLGE YILMAZ

BİLGE YILMAZ

Gül be çocuk!..!

18 Ağustos 2020 - 10:18

Acıyla bakan gözlerin, söylenmemiş sözlerin

Neler saklı içinde, ne yaşadı ufacık bedenin

Dert nedir? Derman nedir? Bilemezdin ki sen

Bilmeyince de, yardım isteyemezdin ki sen

 

Nedir, ne olmuştur, ne oluyordur acaba?

Bu kadar büyük çilenin ne işi var hayatında

Daha yeni başlamıştın gülmeye, oynamaya

Bir anda karardı dünyan kocaman acılarla

 

Sana gülmek yakışır, masumiyetin simgesi

Gözlerin al çanak kan, gamzelerin kayıp

Hatırlar mısın sevdiklerinle birlikte gülmeyi? 

Seni yaşatamadan öldüren dünyanındır ayıp

 

Gül be çocuk, gül be Allah aşkına

“Oyun oynuyordum ve düştüm, acımadı ki” de ama

Senin canın yandıkça bizim de içimiz yandı

Bu kadar kötü müydü, bu insan evladı...

 

Gündem zaman zaman değişiklik gösterse de, bitmeyen tükenmeyen hasır altı edilen dertlerimiz var. Çocuklarımız, geleceğimiz, yarınlarımız... Her koşulda en çok zararı gören onlar oluyor. Her şeyin en iyisini en güzelini hak ettikleri halde, en çok onların hakları gasp ediliyor.

Okula gidemeyen çocuklar var. Eğitim hakkı elinden alınanlar var. Okul çağında çalıştırılan çocuklar var. Hatta dilendirilen çocuklar var. Taciz edilen, darp edilen, tecavüze uğrayan çocuklar var. Çocuk yaşta evlendirilenler var. Hatta çocuk yaşta anne olanlar var. Ebeveynleri ayrılmış olan, bu yüzden sorun yaşayan çocuklar var. Daha pek çok örnek verilebilir, bu meleklerin kıyımına...

Sadece çevremizde değil, tüm dünyada görülen çocuklara yönelik hak gaspı söz konusu. Açlıkla, susuzlukla mücadele eden, hastalıklarla savaşan çocukları da görmezden gelemeyiz.

Çocuklar söz konusu olduğunda çok daha hassas olmamız gerekmiyor mu? Geleceği şekillendirecek, geleceğe yön verecek olan onlar değil mi? Yani onlara emek vererek, eğiterek, mutlu ederek yarınları bizler şekillendirmiş olmuyor muyuz? Kişisel ve mesleki gelişimleri için yaptığımız her şey, attığımız her adım, meyvelerini yarın vermeyecek mi? İleride nasıl bir insan olacağını bizler bugünkü yaptıklarımızla belirliyoruz.

Sürekli şikayet eden dünya ahalisi olarak, yarınlarımıza sorun değil çözüm bırakmanın derdine düşmeliyiz artık. Nasıl ki fillerin kavgasında çimler eziliyorsa, büyüklerin dünyasında çocuklar acı çekiyor. Önceliklerimizin ilk sırasında olması gereken çocuklar için daha iyisini yapmak zorundayız, bunu onlara borçluyuz. Onlara daha güvenli, daha sağlıklı, daha iyi bir dünya bırakmalıyız. Savaşın ortasında kalmamalı hiç bir çocuk. Ya da açlıktan ölmemeli. Kimseye bir daha güvenemeyecek kadar canı yanmamalı hiç bir çocuğun. Sevdikleri acıtmamalı canını, küstürmemeli hayata.

Gülmeli çocuklar kahkahalarla. Gönüllerince oynamalılar sokaklarda. Güven ve sevgiyle...

YORUMLAR

  • 0 Yorum
Henüz Yorum Eklenmemiştir.İlk yorum yapan siz olun..

Son Yazılar