Son fotoğraf için hafta sonu eski top sahasına gittim.
Ben başkan Menderes Türel’in bahsettiği günleri bilmem. Onların kale arkasında minyatür kale top oynadıkları zamanlarını, doğduğu, çocukluk yıllarının geçtiği evleri de.
Ama baba evini biliyorum.
Bir akşamüstü rahmetli Suphi amcanın yanına birlikte gitmiştik.
Zor günlerdi. Türel seçimi kaybetmiş, Mustafa Akaydın’ın tayfası nezaketsiz bir uğurlama töreni düzenlemişti.
Suphi Türel nefes almakta zorlanıyordu. Baba oğulun o duygu yüklü yakınlaşmalarına fazla dayanamayıp salonda Serçin annenin yanına oturdum. Taze bakla ayıklıyordu, sessizce ‘Menderes çok sever’ demişti.
Benim bu gün Menderes Türel’in kent müzesini yapacağı top sahasındaki anılarım biraz sahanın dışında.
İlk gördüğümde, tüm zevatın ‘Burası bir dünya kenti ‘ diye övündüğü şehrin stadyumu bu mu diye söylenmiştim.
Dünyada arenalarda müsabakalar yapılıyor, modern stadyumlarda şehirler birbirleriyle yarışıyorlardı.
Biz o yıllarda bu yarışın çok gerisine düşmüştük.
Sonrası malum, daha düne kadar bir stadyumumuz yoktu.
Bir otelin top sahası ile Üniversite arasında gittik geldik.
….
Muhtemelen yapılacak Kent Müzesi’nde bizim adımız geçmez.
Çünkü daha bizim kent belleğine girebilmemiz için çok anı biriktirmemiz gerekecek.
Şöyle bir düşünüyorum da, bu şehri, o alt üst olduğu zamanlarda tanımaya başlamışım ben. Cumhuriyet Meydanı için ilk kazma vurulduğunda daha gidişli gelişliydi yollar. Vakıf binası, Vakıf Hastanesi, okullar bölgesi. Buradaki binalar çürük azı dişleri gibi rahatsız ediyordu şehri. Eski sağlık Lisesi’nin yıkımı , Yavuz Özcan parkının genişlemesi daha dün gibi.
Özel İdare binasının yerle bir edilmesi ise daha çok taze…
Bugün bir ucu Aksu’ya dayanacak olan, raylı sistemin ilk vagonlarını almaya gittiğimiz İspanya’dan döneli ne kadar oldu ki.
….
Hafta sonu benim anılarım olmayan bir stadyumun yıkımına tanıklık ettim.
Ama yerine yapılacak bir müzede anılarım olacak.
Kızımla aslanlı yoldan yürüyerek Akdeniz’e ineceğim.
Bahar gelecek aklıma bakla düşecek.
O eski stadyumun hemen yanıbaşındaki bir buluşmayı anımsayacağım.
Ve yıllar sonra belkide bu şehir için benim de anlatacak anılarım olacak….