Gözüyle değil gönlüyle görürdü

Konya Aydınlar Ocağı’nın Kurban Bayramından sonra düzenlediği Selçuklu Salı Sohbetlerinde Konya’nın meşhur hafızlarından görme engelli Hacı Kişi Hoca Efendi anıldı. Konevi Derneği Salonunda yapılan programa merhum Hacı Kişi’nin eğitimci oğlu Ahmet Kişi ve eğitimci yazar Muhammed Acıyan konuşmacı olarak katılırken Büyükşehir Belediyesi Türk Tasavvuf Müziği Korosu da güftelerini Hacı Kişi’ye ait olan ilâhileri seslendirdi.
Programın açılış konuşmasını yapan Aydınlar Ocağı Başkanı Dr. Mustafa Güçlü, âmâ olmasına rağmen hıfzını tamamlayan Hacı Kişi’nin erbabınca tanınan mümtaz bir şahsiyet olduğuna vurgu yaparak “İsmi Abdullah ama herkes onu Hacı Kişi olarak bildi. Şiirlerinden ilâhi olarak bestelenen ve ulusal düzeyde yüksek bilinirliğe ulaşan eserleri de olan Hacı Kişi’yi rahmetle yâd ediyoruz” dedi.
Daha sonra Kürsüye gelen eğitimci Yazar Muhammed Acıyan ve eğitimci Ahmet Kişi merhum Hacı Kişi ye dair bilgiler verdi. Ahmet Kişi, “Babam 9 Eylül 1925 tarihinde Bozkır’ın Pınarcık köyünde doğmuş, çocukluk yıllarını yoksulluk ve sıkıntı içinde geçirmiştir. Henüz iki yaşındayken menenjit geçirmiş ve gözlerinde hasar meydana gelmiş. 1966 yılında da henüz 41 yaşındayken gözlerini kaybetmiştir” dedi.
Dedesi marangoz olduğu için babasının da çocukluğunda marangozluk mesleğini öğrendiğini anlatan Kişi, “Babamın hıfzı Kur’an ile sınırlı değildi. Gözlerini kaybettikten sonra dahi, evimizde ihtiyaç olan marangoz işlerini kendisi yapardı.  (Hafız olmak önemli değil, hafız kalmak önemli) dediği söz meşhurdur” diye konuştu.
Babasının hafız olma metodunu da anlatan Kişi, “Kur’an’ı yüzünden okuyamadığı için kursta ona okurlar, o da dinleyerek ezber yaparmış. Yani babam kulak hafızıdır. Fakat Bozkır’da, hocaların gelip gitmelerinden ötürü eğitim dönemi uzun sürmüştür. Bu arada marangoz dükkânını kapatan dedem iki yıl bakkallık yaptıktan sonra bir başka hanımla evlenip Bozkır’ı terk edince babam ve amcalarım anneleriyle yalnız kalmışlar. 1943-44’lü yıllarda babam Bozkır-Konya yolu inşaatında ve Konya Tayyare Meydanı inşaatlarında da çalışmış” dedi.
1950 yılında ilk evliliğini yapan Hacı Kişi’nin 1966 yılında Konya’ya göç edip Meram Müftülüğü karşısında ikamet ettiğini kaydeden Ahmet Kişi, “ İlk hanımı 1970’de vefat edince babam ertesi yıl ikinci evliliğini yapmış. Biz de ikinci hanımdan dünyaya geldik. Babam sabah namazlarını evimize yakın olan Hoca Hasan Camiinde kılarken, bir Ramazan günü Konya Valisi Hazım Oktay Başer de o camiye devam etmiş. Sonra (Bu caminin kaç görevlisi var) diye sorup babamı işaret ederek (Bu hafızın niye kadrosu yok!) diyerek Müftülüğe, İplikçi Camiinde kadro açılması talimatını vermiş. Fakat o yıllarda müezzinlerin diplomalı hafız olmaları şartı olduğu için ataması yapılamadı ve babam imtihana girmek üzere Ankara’ya gitti. Sınava hazırlanırken de ilk defa teyp kullandı. Kasetlere cüzleri kendisi okudu ve onları dinleyerek sınava gitti. Kazandıktan sonra da 1977’de İplikçi Camiinde göreve başladı” diyerek devam etti.
Babasının, Konya’daki ilim ve gönül insanları ile derin muhabbeti olduğuna işaret eden Ahmet Kişi  “Onların ilim meclislerinde bulunur, sever ve sayardı. İstanbul’da yaşayan Osman Zeki Uğur abiyle de kuvvetli bir dostluğu vardı. Bir birlerini ziyarete gelir giderlerdi. Özellikle Tahir Büyükkörükçü Hoca Efendi’ye karşı engin bir sevgisi vardı. (Kürsünün altında onu dinlerken göğsünden bir nurun göğe yükseldiğini gördüm) derdi. Tahir hocamız da babama karşı büyük sevgi duyardı. Tabi ki Hacıveyiszade Efendi de sevdiği Allah dostlarının başında gelirdi. Henüz Bozkır’da yaşadığı dönemde kız kardeşimiz hastalanmış ve çare bulunamamış. Babama (Hacıveyiszade Efendi’den dua iste) demişler. Gitmiş ama daha kendini tanıtmadan, (Hacı Kişi, biz dua ettik, melekler de âmin dedi. Kızın yarın annesinin elinden tutarak ayağa kalkacak inşallah) demiş ve öyle de olmuş. Bir keramet göstermiş yani” dedi.
Babasının 1990 yılında yaş haddinden emekli olduğunu da kaydeden Kişi, (Babam gözüyle değil gönlüyle gören bir kişiydi. Bunu da Tahir Hocamız kürsü de vaaz ederken söyleyince babam eve ağlayarak gelmişti. Lirik şiirler de yazdı ve bunlardan bazıları ilâhi olarak bestelenip meşhur oldu. 24 Kasım 2000 tarihinde vefat etti” diyerek sözlerini tamamladı.
Programı modere eden Muhammed Acıyan da Tefekkür dergisinde Hacı Kişi ile ilgili yaptığı röportajı hatırlatarak, “Gönül ehli, dünyayı gönül gözüyle gören, Kur’an âşığı bir insandı. Şiirlerinden bestelenen ilâhiler tasavvuf musikimizde müstesna bir yere sahiptir” dedi. Daha sonra, İstanbul’da bulunan Osman Zeki Uğur dijital yöntemle programa dâhil oldu ve merhum Hacı Kişi ile hatıralarından örnekler anlattı. Ardından Abdullah Uçar Hoca Efendi, Hacı Kişi ile tanışma dönemi ve dostluklarını dile getirdi. Manevi evladı eğitimci Mahmut Özdemir’de, ömrünün son beş yılında tanıştıkları Hacı Kişi ile çok güzel bir dönem yaşadıklarını ve istifade ettiklerini kaydetti.
Konya Büyükşehir Belediyesi Türk Tasavvuf Müziği Korosunun seslendirdiği Hacı Kişi ilâhilerinden sonra Aydınlar Ocağı Başkanı Dr. Mustafa Güçlü ve ilahiyatçı yazar Abdullah Uçar konuşmacılar Ahmet Kişi, Muhammed Acıyan ve Koro temsilcisine günün hatırası kitaplar takdim etti.