Konyaspor’da UMUT var!

Cumhurbaşkanlığı Bisiklet Turu’nu takip etmem nedeniyle, Konyaspor’un son iki maçını ne yazık ki, izleme şansım olmadı, dolayısıyla da maç yazısı yazamadım…
Konyaspor, 33. Haftada Adana Demirspor’u 3-1 mağlup ederek, puanını da 43 yükselterek tehlikeli bölgeden uzaklaştı ve ligi hemen hemen garantiledi…
34. haftada ise Antalya’da hiçte hak etmediği bir yenilgi alarak, taraftarlarını üzdü…
Antalyaspor maçının kırılma anı, bana göre Kramer’in kaçırdığı penaltı anıydı…
Sloven futbolcu penaltıyı atmış olsaydı, maçın rengi daha farkı olurdu…
Kramer çok zor goller atarken, penaltıya kaçırdı…
Futbol böyle bir şey işte.
xxx
Konyaspor 43, Çaykur Rizespor ise 40 puanla çıktılar sahaya…
Konyaspor değil, ama konuk takım minikte olsa bir düşme endişesi taşıyordu, maçtan önce…
Çünkü, Alanyaspor’un Gaziantep deplasmanından 3 puanla dönmesi Rizelilerin istediği bir sonuç değildi…
Meseleye bu pencereden bakıldığı zaman, İlhan Palut ve Çaykur Rizesporlu oyuncuların bu maçta tek hedefleri kaybetmemek üzerine kuruluydu…
Konyaspor ise sakat oyuncuları, yani Adil Demirbağ, Aleksic, Melih İbrahimoğlu’nun yoklukları ve Kramer’in, Pedrinho’nun kenarda kalması ile bir bakıma Çaykur Rizespor’un ekmeğine yağ sürmüş gibi oldu…
Ancak, maç bittiğinde sahadan 3 puanla ayrılan Konyaspor oldu.
xxx
Açık konuşmak gerekirse sürpriz değildi Çaykur Rizespor galibiyeti…
Üç aşağı beş yukarı beklediğim bir skordu…
Sonuçta bu bir oyun…
Mutlaka kazananı ya da kaybedeni olacak…
Çaykur Rizespor takımı çantada keklik olmamasına rağmen, ortaya koyduğu bu futbol aklıyla kazanması çok mümkün görünmüyordu…
Nitekim Konyaspor’da forma şansı bulduğu zamanlarda ve oyun içerisinde de kenarlardan istediği topları alması halinde iyi iş çıkaran Umut Nayır, bu maçta iki kafa golüyle hem Kartal’ı uçurdu, hem de umutlandırdı…
Maçın başından sonuna kadar, kendi oyununu rakibine kabullendiren yeşil-beyazlılar, özellikle göbekten ve kenarlardan getirilen toplarla gol girişimleri ve goller buldular…
Baskılı oyununa rağmen, ilk 45’de golü bulamayan Konyaspor, ikinci 45’in hemen başında Umut’la 1-0 öne geçtikten sonra da, ikinci golü kovalarken, 71’de yediği bir kontrada kalesinde golü gördü…
Futbol böyle, savunmada eksik yakalanırsan, cezayı kesiyorlar…
Maçın tamamında topun daha çok Rizespor’da kalmasının nedeni, konuk takımın değil, Konyaspor’un tercihiydi…
Çok topla oynamak, maçı kazanmak anlamına gelmiyor…
Bu maçta olduğu gibi…
Rizeliler geride kalabalık durarak hem kendilerini güvende hissetmek istediler, hem de uzun toplar ve kontrataklarla gol aradılar…
Nitekim attıkları golde bir kontra golüydü…
Doğru bir futbol aklı olmamasına rağmen, düşme endişesinin yarattığı stres ya da psikoloji olsa gerek…
Maçı özetlersem; Konyaspor’da golcüler boş durmuyor…
Kramer yoksa, Umut var…
Dolayısıyla da kazanan bir Konyaspor…