Sevgili okurlarım! Değerli takipçilerim.
İslamidir diye çocuklarımıza gururla koyduğumuz pek çok ismin, Arapça olmayıp İbranice-Yahudi olduğunu biliyor muyuz acaba?
Bazıları sizler için derledim, gelin bir göz atalım.
Gabriel= Cebrail, Michael= Mikail, David=Davut, İsaac= İshak, Eve ya da Eva= Havva, Mousa=Musa, Solomon= Süleyman, Adam=Adem, Usain= Hüseyin, Abraham=İbrahim, Elias=İlyas, Noah= Nuh, Jacop=Yakup, Jasmin= Yasemin, Josef= Yusuf, Aaron= Harun.
Örnekleri çoğaltmak elbette olasıdır.
Ne mi yapalım?
Çocuklarımıza güzel Türkçe isimler, adlar verelim. Arapça/İbranice yahut diğer başka kültürlerin ve milletlerin isimlerini koymayalım.
Araplar, ev temizliği yapan kızlara: AYŞE, sütten kesilmiş kız çocuklarına: FATMA, Vaktinden önce doğmuş kızlara: HATİCE, tombul olanlara: ZEYNEP, dördüncü doğan kızlara=Rabia ismini vermişlerdir.
Bakınız şu güzel isimlere:
Yonca, Gonca, Gül, Bilge, Irmak, Deniz, Başak, Doğa, Begüm, Burcu, Türkan, Türkü, Hatun, Işıl, Öykü, sevim, Toprak, Ülkü, Aykız, Bengü, Gülçiçek. Hepsi de özbe öz Türkçe. Bu isimler varken Arapça/İbranice ya da başka kültürlerin ve ulusların adını neden yavrularımıza isim olarak verelim?
Örnek olarak:
Pek çoğumuzun İslami diyerek çocuklarımıza zevkle koyduğumuz Osman, Arapça bir isimdir ve anlamı: Yılan Yavrusu demektir.
Öz Türkçe “ YİĞİT” dururken el kadar çocuklarımıza neden yılan yavrusu adını koyalım?
Araplarla asla örtüşmeyen bir kültür geleneğimiz olmasına karşın; şu ana kadar ne acıdır ki; Arapçılık ile İslam dinini ayırt edemiyoruz. Şalvarı, hurmayı, isim koymayı dinin gereği sayanlara rastlamaktayız.
Bu muhteremler bilerek ya da bilmeyerek Arap milliyetçiliğine hizmet ettiklerinin farkında değiller.
Asimile olmak, bir başka ulusun kültürüne sahip çıkmakla, çocuklarımıza o kültürün adlarını koymakla başlar. Dilini unutursan, özünü unutursun, örfünü, kültürünü unutursun. Özün dışında herkese, her şeye benzersin.
Dostlarım! Milli benliğini ve kimliğini koruyamayan uluslar, vatanlarının toprağını da koruyamazlar.
Türkçe konuş, Türk gibi yaşa. Bugünden geri çarşıda, pazarda, gezide, sokakta tv’lerde, devlet dairelerinde olabildiğince Türkçe konuş.
Önerimdir:
Türkçe selamlaş, Türkçe düşün, Türkçe oku, Türkçe yaz, Türkçe dua et, Türk gibi giyin, Türk gibi gez, Türk gibi sev, Türk gibi yaşa.
Son sözüm, sevgili okurlarım!
Bu isimlerden hepimizde var. Elbette bu isimleri bilerek koymadık. Anne-baba, dede-nine, eş-dost, amca-dayı, hala-teyze isimleri diyerek koyduk.
Bundan kelli, bilerek ve bilinçli olarak Türkçe isimler koyalım. Benim amacım kimseleri isminden dolayı aşağılamak, incitmek, hor görmek değil. Yıllarca yaptığımız bir büyük yanlışa dikkat çekip daha özenli olmamızı sağlamaktır.
Son yıllarda gençler daha titizler. Bebeklerine Türkçe isim koymaktalar. Onları kutluyor ve alınlarından öpüyorum. Mesela benim çevremde: Alperen, Göktuğ, Ecehan, Metehan, Berke, ırmak, Deniz, Aslıhan, Konuralp, Eren, Damla gibi isimler kondu. Mutluyum.
Esen kalınız.
Yorumlar
Kalan Karakter: