Ömer Atiker ve Uçar’ın macerası!

Bir önceki yazımda lige verilen aralardan sonraki dönüşlerin bazı takımlara iyi gelmediğini vurgulamıştım…
Çok bildiğimden mi?
Kısmen…
Ama, tecrübelerim ve geçmişte yaşadıklarım beni doğrular nitelikte…
Futbola verilen aralar bazı takımlara iyi gelmiyor…
Konyaspor’da bu takımların arasında…
Sadece Konyaspor değil, Kayserispor, Eyüpspor, Samsunspor ve Karagümrük takımları da evlerinde kaybettiler!
Çokta takılmamak gerek…
Başkan Ömer Atiker’de söylemiş zaten…
Hayal kırıklığı yaşadığını, lakin futbolda bur tür sonuçların  olduğunu ve her zaman kazanacakları diye bir kuralın olmadığının da altını çizmiş…
Ömer Atiker, başka bir şey daha söylemiş…
Bugüne kadar kimsenin konuşmadığı ya da cesaret edemediği bir konuyu gündeme getirmiş…
Biraz da ironi yaparak, Türkiye’de futbol kulüplerini yönetenlerin, yabancı transferinde öncelikle oyuncuların eşleri veya nişanlıları ile el sıkışmalarının daha doğru bir yöntem olacağını vurgulamış…
Yabancı oyuncu transferinde, sorunun sadece ekonomik olmadığını, daha çok ayrıntılarda zorlandıklarını belirterek, el sıkıştıkları çok önemli oyuncuları, eşlerinin kaprisleri, çocuklarının eğitim sorunları nedeniyle Konya’ya getiremediklerini anlatmaya çalışmış…
Haksız da değil…
Böyle bir olaya yıllar önce şahitlik etmiştim…
İsmini tam olarak hatırlamıyorum, Brezilyalı bir oyuncu gelmişti Konyaspor’a…
Gelirken eşini de getirmişti…
Selçuk Otelde misafir edilmişlerdi…
Brezilyalı oyuncu antrenmanlara başladı, maçlara da yakın bir zaman, apar-topar Konya’dan ayrıldı…
Araştırdık, oyuncunun eşi “ya ben ya da Türkiye” deyince, Brezilyalı etli ekmek bile yiyemeden Konya’dan sıvışmıştı!
Konya’dan ayrılırken gözyaşı dökenler olmadı mı?
Elbette oldu…
Fadıl Moriçi diye iyi bir orta saha oyuncusu transfer edilmişti…
Konya’dan ayrılırken ağladığını biliyorum…
Transferinde bir pürüz çıkmış ve Yugoslavya’ya dönmek zorunda kalmıştı…
Konyaspor Başkanı Ömer Atiker, transfer konusunda bazı gerçekleri bilmeden eleştiri yapanları, neden transfer yapamadıkları noktasında bilgilendirmiş…
Bir bakıma, “yargısız infaz” yapanları ya da yapacak olanları uyarmış, bu açıklamalarıyla…
Bence de doğru olanı yapmış…
Şeffaf bir şekilde.
***
RECEP UÇAR MESELESİ
Ömer Atiker’in yaptığı en doğru işlerden birisi, teknik direktör Recep Uçar’la devam etmesiydi…
Geçen sezonki performansı vasat seviyelerde olmasına rağmen, Ömer Başkan büyük bir sorumluluk alarak, kendisiyle devam etme noktasında el sıkışmıştı…
Ki, Ömer Atiker’in, Recep Uçar hamlesinin doğru bir hamle olduğunu savunmuştum…
Hem de çokça yumruk yememe rağmen…
Ömer Atiker’in bütün söylemleri gibi Recep Uçar konusundaki söylemleri de kulağa hoş geldi…
Meseleye aynı pencereden baktığımızı itiraf etmeliyim…
Ama bazı şeyler bir anda oluşmaz…
Sabır ister…
Dolayısıyla, Konyaspor’da yazılması gereken çok hikaye var…
Adım adım gitmek gerekir…
Bazı şeyler bir anda olmuyor.
***
ALANYASPOR KAYBI UÇAR’A YAZAR
Recep Uçar’ın Alanyaspor maçında artıları ile eksilerini yan yana getirdiğimiz zaman, eksilerinin çokça olması nedeniyle maçı kaybetti Konyaspor!
3’lü savunma, 6’sız oynama, maça Bjorlo başlayıp, Muleka’yı kenarda tutma, topu en seri şekilde karşı alana götüren Ndao’yu 1-1’ken kenara alma ve yapılan hamlelerin tutmaması, hepsi birer eksiydi! 
Bütün bunlar Recep Uçar’ın hanesine eksi olarak yazıldı!
Kusura bakmasın…
Kendisini severiz, ama yanlışlarını değil…
Ve Konyaspor’u daha çok severiz...
Recep Uçar konusunu özetlersem; oyundan ve oyunculardan önce kendisine de bir çeki-düzen vermeli, öz eleştiri yapmalı ve doğruyu bulmalı… 
Macera aramaya gerek yok.