Trabzonspor maçı da kayıp hanesine yazdığım maçlar arasına girdi.
Maç öncesi takımları tartıya koyun, takımların iç saha-dış saha istatiklerine bakın, puan ihtiyacına göre değerlendirme yapın, hepsinde Konyaspor’un daha ağır bastığını görürsünüz.
Trabzon’da oynadığı maçlara göre deplasmanlarda ne kadar silik ve isteksiz oynadığını bildiğimiz, bunun üzerine bir de Perşembe günü Avrupa maçına çıkmış Trabzonspor karşısında galibiyete ulaşacağımız kanısındaydım.
Maçta beklediğimiz gibi geçti aslında.
90 dakika içerisinde gole çok yaklaşılan 6 pozisyon oldu.
Bunların 5’ini Konyaspor üretirken, Trabzonspor son dakikalarda kaçırdığı gol dışında pekte gelemedi kalemize.
23’de Hasan Kabze’nin pasında Thorvaldsson’un kafa vuruşu ağlarla buluşurken, sevincimi yarıda bırakan yardımcı hakemin bayrağını görmem oldu.
54’de Borek’in yarım volesi biraz daha köşe gitmeli, 58’de Thorvaldsson’un yerine Gekas olmalıydı.
62 ve 75’te ise Djalma ile iki net fırsat daha kaçtı.
Tam 1 puanı hazmetmişken, 88’de Özer’in şutu yüreğimizi ağzımıza getirirken, o an Trabzon adına tek kayda değer dakikakaydı.
5 net pozisyon aslında azımsanamıyacak bir üstünlük.
Bunlardan en az biri gole çevrilmeli ve bu maçtan 3 puan çıkartılmalıydı.
Genelde maçın son bölümlerinde oyundan düşüyoruz.
Elazığ, Gençlerbirliği ve son Trabzon maçlarında da aynı durumu yaşadık.
Mesut hocanın geç müdahalelerini anlamak mümkün değil.
Trabzonspor maçındaki 82 ve 90’da yapılan değişiklikler, maçı kazamanma adına yapılmadı sanki.
Oyuna 65-70 gibi müdahale edilmiş olsa skoru lehimize çevirme şansımız olabilirdi.
Recep-Ömer Ali ve Erdal bu dakiklarda oyuna dahil olması maçı bize çevirebilirdi.
***
Son haftalarda puanları ikişer, üçer dağıtır olduk.
Elazığspor’a yenilen, Gençlerbirliği maçında 2-0’dan üstünlüğü korumayarak beraberlikle yetinen yeşil-beyazlılar, yine galibiyete yakın olduğu Trabzonspor maçını da, bana göre 2 puan kayıpla kapatarak son 3 haftada 7 puan yitirdi.
Bu 7 puanı koyun 28’in üzerine, şuan 35 puanla Avrupa yarışı içindeydik.
İşte 3 puanlık sistemin yaşattıkları.
Bir anda zirvede veya bir anda dipte olmak mümkün.
Biz bu durumun tam ortasındayız şimdi.
Haftayı Erciyes deplasmanında geçireceğiz.
Tam bir kırılma maçı olacak.
Öncelikli olarak şunu belirteyim.
Ne yapıp, ne edip Kayseri’den mağlup dönmemeliyiz.
Düşme hattı sınırındaki rakiple aradaki 6 puanlık fark mutlak korunmalı.
Erciyes’ten iyi bir sonuçla dönülürse yeniden tırmanışa geçebiliriz.
Aksi bir sonuç ise bizi strese sokabilir.
Artık ligin sonu görünmeye başladı.
Kalan 11 haftada zorlu bir fikstüre sahip olmamıza rağmen şansımızın daha çok olduğu gerçek.
En azından 6 puanlık bir krediyle son 11 haftaya çıkacağız.
Bu avantajı iyi değerlendirmeli ve ateşe çok sokulmadan biran önce bizi 38 puan barajına taşıyacak 10 puanı bulmalıyız.
Erciyesspor ile oynanacak maç mini final niteliğinde gececek.
Sanırım önemli sayıda bir taraftar bu deplasmanda takımı destekleyecektir.
Kayseri derbisini kazanan Erciyesspor’un da şehirdeki tüm desteği arkasına alacağını hesaplarsak, gerilimi çok yüksek bir deplasmanın bizi beklediğini söyleyebiliriz.
Bu haftanın bir diğer kritik maçı da Antalyaspor-Ç.Rizespor maçı olacak.
Hem Rize, hem Erciyes’in olası yenilgileri, düşme hattını iyice rahatlatır.
Haftaya deplasman zaferini değerlendireceğimiz yazımda görüşmek ümidiyle..