Bayramlar eskiden akrabaların bir araya geldiği, özlem giderildiği tadına doyulmaz günler demekti.
Her ne kadar virüs nedeniyle bu bayramın bayram tadı kalmadıysa da, aslında bayramlar günümüzde bu anlamını biraz yitirmiş bir hal aldı. Artık bayram demek tatil yörelerine kaçmak için bulunmaz bir fırsat demekti.
Artık bayram demek, yoğun iş stresinden ve modern çağın sıkıntılarından bunalan ailelerin bayram tatillerini yıllık izinleri gibi görmeye başladıkları, akrabaların bir araya gelemediği bir duruma demekti.
Özellikle gençler ve çocuklar maalesef bu yakın ilişkileri yaşama şansını pek bulamıyorlardı. Yaşı 20’lerde olan gençler artık kendi arkadaşlarıyla kendi programlarını yapmaya başlamışlardı.
Çocuklar bile bayramın sadece tatilden ibaret olduğunu sanıyorlardı. Aileler eğer imkânları varsa günlerce önceden tatil planlarını yapmaya başlıyor ve belki sadece bir telefonla yakınlarının bayramlarını kutlamakla yetiniyorlardı.
Bizler televizyonların ve bilgisayarların hayatımızda bu kadar etkili olmadığı, iletişim kablolarıyla sarmalanmadığımız dönemlerde akrabalarla, aile büyükleriyle bir araya gelinen bayramları yaşadık. Ama şimdiki çocukların ve gençlerin bayramları bayram gibi yaşamadığı bir dönemi yaşıyorduk.
Ancak heyhat gelin görün ki, bir virüs canlar alıp milleti evine hapsedince durum değişti. Bu bayram bayramı bayram gibi yaşayamayacağız ama aile bireyleri bu dört günlük yasak durumunda yine birbirleriyle iç içe olacak.
Evet büyüklerimizi ziyaret edemeyeceğiz. Bayramın en üzücü yanı bu olsa gerek. Çocuklarla kucaklaşamayacağız. Bayram telaşının birincil olmazı temizlikler bile askıya alındı. Bu bayram hüzün var. Bu güne ulaşmanın en sevindirici yanı bu günlere ulaşabilmiş olmak. Bu günlere ulaşmanın gururu salgını başarıyla atlatabilme noktasına gelmiş olmamız. Ve ne yazık ki en üzücü yanı ise salgında yaşamını yitiren insanlarımızın bayrama ulaşamamasıdır.
Bu durum belki aile olmanın önemini unutan gençlere çocuklara iyi geldi. Bu durum bize bir ders oldu. Ya da olmuştur umarım. Artık umarsızlıktan uzak sorumlulukların bilincinde, ülkemizin ve ailemizin kıymetini bilerek, topluma ve doğaya zarar vermeden yaşamanın bilincinde olan insanımızla yola devam etmek istiyoruz.
Nihayet bayrama kavuştuk. Buruk bir bayram olsa da, artık önümüzdeki engelin küçülerek kaybolduğunu görmek güzel. Bugün değilse yarın sevdiklerimize kavuşacağız. Artık virüs için kaybolma vakti geldi. Korkulardan uzak, temiz kendine gelmiş doğayla iç içe temiz havayı solumak, denizle kucaklaşmak, yeşile doymak ve her ne kadar karne almadan okulu tamamlamanın burukluğunu duyan çocukların en doğal hakkı.
Çocuklarımıza temiz hava, temiz çevre, temiz insanların olduğu bir toplumda yaşamayı, annelerin güvenle çocuklarını sokağa çıkarabildiği o eski bayram havasında günleri armağan edelim.
YORUMLAR